Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ επέστρεψε και στο Βερολίνο θα είναι ωραία!

Δώδεκα χρόνια ήταν πολλά… Δώδεκα χρόνια που φάνηκαν σαν ένας αιώνας για τον πιο επιτυχημένο μπασκετικό οργανισμό της Ευρωλίγκας τα τελευταία 30 χρόνια… Ναιιιι, ο Παναθηναϊκός επιστρέφει σε Final Four μετά το 2012 και στο Βερολίνο θα είναι ωραία!

Οι «πράσινοι» ζορίστηκαν, αγχώθηκαν και τα βρήκαν σκούρα κόντρα σε μια άκρως ανταγωνιστική Μακάμπι Τελ Αβίβ, ωστόσο τη γονάτισαν (81-72) στο «καυτό» ΟΑΚΑ κι έκαναν το 3-2 σε μια πολύ απαιτητική σειρά. Πάλι έδειξαν χαρακτήρα κι ενώ βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο, αφού (μην ξεχνάμε ότι) έχαναν 2-1.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά όμως. Οι παίκτες του Αταμάν δεν είχαν καλό ρυθμό επιθετικά στην αρχή του αγώνα, με συνέπεια να είναι υπερβολικά άστοχοι στα δίποντα. Δεν είναι τυχαίο ότι ολοκλήρωσαν το ημίχρονο με 7/20 δίποντα και 6/13 τρίποντα! Λες και ένιωθαν έξτρα βάρος στους ώμους τους από την πίεση που υπήρχε λόγω της κρισιμότητας της αναμέτρησης.

Παράλληλα το «τριφύλλι» αδυνατούσε να περιορίσει τη δράση του Μπράουν, ο οποίος ξεχαρβάλωνε την άμυνα των γηπεδούχων κι έκανε… μάγκες τους συμπαίκτες του, τους οποίους τροφοδοτούσε συνεχώς με ασίστ: μοίρασε 6 στο πρώτο ημίχρονο. Ο μοναδικός που φαινόταν να έχει καθαρό μυαλό στο παιχνίδι σε αυτό το διάστημα ήταν ο Σλούκας, που πέτυχε 12 πόντους στο 20λεπτο (με 4/4 δίποντα, οι υπόλοιποι είχαν 3/16).



Το… κακό συνεχίστηκε και στην 3η περίοδο, αφού οι «πράσινοι» δεν μπορούσαν να χτίσουν μομέντουμ και να αποκτήσουν έστω μια μικρή διαφορά που θα τους επέτρεπε να ανασάνουν σε ένα τόσο κλειστό και «ασφυκτικό» παιχνίδι. Ναι μεν έσφιξαν αμυντικά και αναχαίτισαν τους φιλοξενούμενους, ωστόσο έκαναν αβίαστα λάθη στην επίθεση και δεν είχαν τρόπο να ξεφύγουν.

Παρ’ όλα αυτά, ήταν φανερό ότι τα πράγματα είχαν πάρει τον δρόμο τους και ο «εξάστερος» είχε φέρει το παιχνίδι στον ρυθμό που το θέλει. Από το 54-56 στο 28’ έτρεξε σερί 10-0 κρατώντας τους Ισραηλινούς άποντους για περίπου 6 αγωνιστικά λεπτά! Είναι αυτό που λένε οι ειδικοί ότι οι «άμυνες κερδίζουν τα πρωταθλήματα».

Από ‘κει και πέρα, όσο και να προσπαθούσε η Μακάμπι, ήταν αδύνατο να επιστρέψει στο παιχνίδι, αφού έβρισκε στόχο μόνο με τρίποντα. Συν τοις άλλοις, είχε καθαρίσει το μυαλό των παικτών του Αταμάν, που γέμισαν ψυχολογία και αυτοπεποίθηση βάζοντας και τον κόσμο στην εξίσωση. Κάπως έτσι φτάσαμε στο τελικό και δίκαιο 81-72.

Πρωτίστως θέλουμε να σταθούμε στον Ναν, ο οποίος έβαλε πάλι όλα τα μεγάλα σουτ (26 πόντοι με 6/10 τρίποντα) και επιβεβαίωσε αυτό που γράφαμε πριν από μερικές ημέρες. Ότι πρόκειται δηλαδή για τον πιο χαρισματικό σκόρερ της Ευρωλίγκας. Ο κορυφαίος εκτελεστής της διοργάνωσης με κρύο αίμα και απίστευτη σύνδεση με το αντίπαλο καλάθι. Εκείνος άλλαξε τη μοίρα του Παναθηναϊκού από τη στιγμή που έβαλε την υπογραφή του στο πλουσιοπάροχο συμβόλαιο που του προσέφερε το «τριφύλλι». Και θα συνεχίσει να φοράει την πράσινη φανέλα για δύο ακόμα χρόνια…



Ακολούθως να αναφερθούμε στους συγκλονιστικούς Σλούκα και Χουάντσο, που έσφιξαν τα δόντια στο 5ο παιχνίδι της σειράς για να βοηθήσουν την ομάδα τους. Ο αρχηγός του «εξάστερου» ήταν ο ηγέτης που τόσο έλειπε από τον οργανισμό μετά την απόσυρση του Διαμαντίδη και φρόντισε να κάνει όσα χρειάζονταν για να βρεθεί στο 11ο Final Four της καριέρας του. Ο Ισπανός φόργουορντ έκανε τα πάντα για να δώσει το «παρών» μετά την περιπέτεια υγείας που πέρασε και απέδειξε πόσο σημαντική είναι η παρουσία του στην ομάδα κάνοντας και πολύ ουσιαστικό ματς (11 πόντοι).

Ο παίκτης που άλλαξε τη μοίρα της σειράς ήταν αναμφίβολα ο Παπαπέτρου. Ο διεθνής φόργουορντ πέρασε πολλά με τον τραυματισμό του κι έμεινε για καιρό εκτός δράσης, όμως στα κρίσιμα βγήκε μπροστά και συνέβαλε τα μέγιστα για την ανατροπή του σκηνικού στα ραντεβού με τη Μακάμπι. Ο Καλαϊτζάκης ήταν κατέθεσε τρομερά αποθέματα ενέργειας και ήταν ο παίκτης που έβγαλε το… λάδι στον Μπράουν, με την παρουσία του στο 5ο ματς της σειράς να είναι εκείνη που γύρισε τον διακόπτη.



Όσον αφορά τον κόουτς Αταμάν, τι να πεις; Ο Τούρκος παρέλαβε μια ομάδα που ήταν 17η πέρσι και παρέπαιε την τελευταία τριετία στην Ευρωλίγκα, αλλά κατάφερε να την εκτοξεύσει μέσα σε τόσους λίγους μήνες, κάτι που του πιστώνεται απόλυτα! Εκείνος το πίστευε από την αρχή, εκείνος ήξερε! Μαγκιά του και μπράβο του! Φυσικά, χρειάστηκε και την αμέριστη συμπαράσταση (οικονομική και ηθική) της διοίκησης της «πράσινης» ΚΑΕ, που έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να φέρει και πάλι τον Παναθηναϊκό εκεί που αξίζει!

Τέλος, οφείλουμε να βγάλουμε το καπέλο στους 18.500 φιλάθλους του «τριφυλλιού», που αποτέλεσαν τον 6ο παίκτη της ομάδας δίνοντας την απαραίτητη ώθηση στα δύσκολα. Οι εκατομμύρια φίλοι του «εξάστερου» πέρασαν πολλά τα τελευταία χρόνια και αξίζουν να απολαύσουν κάθε στιγμή χαράς!



Υ. Γ. Πάλι καλά δεν στοίχισαν οι 14 χαμένες βολές του «τριφυλλιού» (3/14 ο Λεσόρ)...

Υ. Γ. 2 Δεν μπορούμε να περιγράψουμε με λέξεις τα όσα ακολούθησαν μετά το τέλος του αγώνα! Δεν υπάρχουν λόγια…